Silkeborg, Denmark, 1985

Denmark (Silkeborg, Jutland), 1985, driving my small Pony. Who remembers the legendary and all-Greek Pony? I always traveled in that car, always alone, just for a few years in both Europes then, photographing people from both sides of the Wall. The Germans passing me up on motorways used to laugh at my little car -I had even hang curtains on its windows- and I had a fold-up bed and used to go to sleep in thε car, because every place was as good as any other for me. I was young and unaware of the dangers, and lucky, too, because nothing bad ever happened to me. And since there was no clock on the dashboard, I had even screwed an alarm clock on it... Time passed very slowly then: ‘86, ‘87, ‘88... 1989 was coming full speed, but I couldn’t see it. And then everything in our Europe changed. An era was over, and that was also true for me

.Δανια (Silkeborg, Γιουτλανδη), 1985, με το μικρο μου Πονυ. Ποιος θυμαται το θρυλικο και ελληνικοτατο Pony; Με αυτο ταξιδευα, παντα μονος, για μερικα χρονια στις δυο Ευρωπες τοτε, φωτογραφιζοντας τους ανθρωπους απο τις δυο πλευρες του Τειχους. Ηταν το "κολλημα" μου..Οι Γερμανοι γελουσαν με το αυτοκινητακι μου στις autobahnen, αλλα εγω μεχρι και κουρτινακια του ειχα βαλει και πτυσσομενο κρεββατι, κοιμομουν μεσα σ' αυτο οπου εβρισκα, ημουν νεος και ειχα αγνοια κινδυνου, και τυχερος, δεν επαθα τιποτα. Kαι ξυπνητηρι του ειχα βιδωσει στο καντραν, γιατι δεν ειχε ρολοι.. Ο χρονος κυλουσε πολυ αργα τοτε: 86, 87, 88.. Το 89 ερχοταν με ταχυτητα αλλα δεν το εβλεπα. Και τοτε αλλαξαν ολα στην Ευρωπη μας κι αυτο που εκανα δεν ειχε πια νοημα. Γυρισα στην Ελλαδα, εθαψα τ' αρνητικα και βιοποριστηκα με οποιον αλλο τροπο βρηκα. Μια εποχη ειχε τελειωσει ανεπιστρεπτι, και για μενα.