Η φωτογραφια ειναι του 2004, η τελευταια της, δυο μηνες μετα τη ληψη η μανα μου πεφτει στο κρεβατι με βαρυ εγκεφαλικο και ολικη σχεδον παραλυση. Θα μεινει εκει εξι χρονια. Επι εξι χρονια περνώ απο το σπιτι της καθε βραδυ να τη δω. Μου σφιγγει τα δακτυλα με οση δυναμη της εμεινε στο αριστερο της χερι, το μονο μελος του σωματος που μπορει να κινησει, μαζι με τα ματια της. Τα ματια της με κοιτουν επιμονα καθε βραδυ, με την ιδια τρυφεροτητα που με κοιταζαν παντα, ποτε δεν ηταν απ